مطالب وبلاگم رو  یه بار از اول تا آخر خوندم بر عکس امیلی پولن که زندگی تو وبلاگش موج می زنه یادداشت‌های من پر از حسرت و دریغی. خوشم نمی‌یاد شاید بعد از ۵ سال وب نویسی رو بذارم کنار. دو ماه پیش آرزویی کردم که زود برآورده شد. اما توش موندم. اگر آمادگی‌ی چیزی رو نداشته باشی  برآورذه شدنی آرزوها هم نمی‌تونه کاری برات بکنه.